Nieuwe uitstraling voor het CKE te Eindhoven

Het Centrum voor de Kunsten heeft afgelopen jaar een intensieve verbouwing ondergaan. De muziek- en balletschool die hier reeds zaten zijn nu aangevuld met de afdelingen van beeld, theater en fotografie die voorheen op de locatie aan de Stratumsedijk waren gehuisvest. Hiermee is CKE gevestigd op één locatie.

Xander Dohmen, hoofd facilitaire dienst bij CKE: “We wilden groeien naar één locatie, moderniseren en openheid in het gebouw creëren. Een huis waar alle amateurverenigingen een plek kunnen krijgen.”

Twee jaar geleden, in 2016, is het besluit genomen om het oude gedeelte aan de Stratumsedijk te verkopen en met deze opbrengst het gebouw aan de Pastoor Peterstraat helemaal te renoveren en op te knappen. In 2016 startte de verbouwing en in november 2017 is het gebouw opgeleverd.

Xander: “Je moet je voorstellen dat het gebouw hier min of meer een muzikale bunker was. Je kon alleen binnen door een zware deur, de muzieklessen vonden plaats in allemaal kleine ruimtes, er was een kantoor voor vergaderingen en een kleine foyer. Het had een gesloten karakter.”

Van gesloten ruimtes, naar ruimtes met een open karakter waar iedereen welkom is.

De vloer is gelijkgetrokken met het straatniveau. Het gebouw is opengemaakt en er zijn wanden met glas geplaatst. Hierdoor ontstaat er meteen een verbinding met de omgeving; je kijkt naar buiten dat geeft een open gevoel. Dit inspireert en het is meteen zichtbaar wat hier te doen is.

Xander: “Je merkt het meteen, vanaf het moment dat wij het gebouw een open karakter hebben gegeven zijn er mensen die opeens zeggen: “Hé, daar gebeurt wat.” En dat is al meteen een winstsituatie voor ons.”

Er is een complete verdieping op het pand geplaatst waarin nu alle activiteiten van locatie Straversdijk plaatsvinden. Daarbij is het gebouw volledig voorzien van grote hoge ramen met een doorkijk naar achteren. Xander: “We wilden meer openheid en laagdrempeligheid waardoor iedereen zich welkom voelt. De wens om een open karakter te realiseren heeft een flinke impact gehad op het pand. Doordat allerlei muren zijn verwijderd waardoor instortingsgevaar ontstond, is gedurende de hele realisatie bij elke aanpassing uitvoerig besproken wat de consequenties ervan konden zijn en is hierop het plan gemaakt. Er zijn heel wat stutpalen geplaatst. Schitterend om te zien dat dit goed heeft uitgepakt.”

Fijne samenwerking met Hoppenbrouwers

Xander: “Ik heb de samenwerking met Hoppenbrouwers als heel positief ervaren. Het meedenken, flexibel omgaan met het bouwen, beslissingen nemen in de praktijk over hoe iets aangepast of verplaatst kan worden. Met het hele team werd ook iedere ochtend besproken wat er die dag ging gebeuren en waar we tegenaan liepen. Wij hebben als CKE natuurlijk wel een idee, maar zij zijn de experts die het uit moeten voeren. Na de oplevering heeft Hoppenbrouwers hier ook nog gewerkt aan de ICT omgeving en ervoor gezorgd dat alles weer voldeed aan de geldende normen, hiermee onveilige situaties voorkomend. De contacten zijn heel fijn, laagdrempelig en ze denken mee. Echt positief.”

Over CKE:

CKE heeft ongeveer 7.000 cursisten. Alles wat met kunst en cultuur te maken heeft, biedt zij aan. Denk hierbij aan theater, musicals, het bespelen van alle muziekinstrumenten, maar ook beeldende kunst. Daarnaast heeft zij enorm veel samenwerkingsprojecten met scholen. Er zijn wekelijks meerdere grote activiteiten. Verenigingen die gebruikmaken van de concertzaal met eigen voorstellingen. Het zijn amateurverenigingen die van de professionaliteit van CKE gebruikmaken en ondersteuning krijgen. Ze biedt multifunctionele ruimtes waardoor ze voor een groot publiek en divers aanbod een passende locatie zijn.

De beleving is er gekomen

Vóór de grote renovatie verkeerde het pand in een verouderde staat (jaren ‘80). Men kwam alleen binnen, speelde muziek en ging weer naar huis. Er was totaal geen beleving in het gebouw. Na de verbouwing was het echt belangrijk dat die beleving er zou komen. Xander: “Als je ziet dat er hier mensen spontaan gaan spelen op de pianovleugel. Mensen die absoluut niet kunnen spelen, maar ook mensen die echt schitterend kunnen spelen. Of een zanger(es) begint te zingen, zomaar spontaan. Dat is precies de setting die we wilden creëren.”